Tijdens autoritten merkten de ouders van Tom Loen al op zeer jonge leeftijd dat hij een talent had voor zingen.
Muziek van Elvis Presley, John Denver en ook Frank Sinatra galmden vanuit de stoelverhoger op de achterbank door de auto.

Na een korte periode bij de zangertjes van Volendam werd voor Tom dan ook al snel duidelijk dat hij verder wilde met zingen en stapte naar de  zangschool van Renate Houtman. Tom ontwikkelde zich daar als een allround zanger (tje – toen nog) waarbij hij gecompliceerde nummers niet schuwt.

Doordat hij ook al op zeer jonge leeftijd met zijn speelgoed gitaartje tussen de bandleden stond tijdens optredens van de band waarin zijn vader speelde, pakt hij nu elk podium zonder enige vorm van plankenkoorts.

Doordat muziek als een dikke rode draad door zijn leven loopt was de aandacht voor school minimaal en heeft hij ondanks zijn hoge intelligentie en overeenkomstige instroom op de middelbare school gekozen voor de koksopleiding. Via omzwervingen en een dienstverband bij Restaurant Pasta e Basta in Amsterdam waar de bediening zingt tussen de tafels door en hij “uit de keuken werd getrokken” als het publiek om Hazes riep, komt hij terecht bij Live Amsterdam waar hij als zingende barman/kok gaat werken.

Het beroep van Kok of Barman blijkt slecht verenigbaar te zijn met zijn zang ambitie, beide beroepen spelen zich in de avond en nacht af en Tom besluit hiermee te stoppen om zijn zangcarrière naar een hoger niveau te kunnen tillen.